aandacht

Vanmiddag was ik samen met Laurens even bij Alannah. Op de heenreis zat er van alles in mijn hoofd. Het was net een druk knooppunt, zo'n klaverblad aan gedachten. Over mijn werk, de kinderen, mijn broer, de cursus die ik zaterdag ga volgen... Kortom allemaal gedachten die me uit het Nu trokken.

Toen ik de schuifdeur opendeed, zag ik Alannah en ik voelde hoe mijn mondhoeken omhoogkrulden en de denkrimpel verdween. Ik haalde bewust adem en keek, rook en voelde vol aandacht van een afstandje. Haar aandacht werd hierdoor ook getrokken en ze verwelkomde ons met een hinnik....

We zaten in elkaars aandachtsgebied, heerlijk! Laurens zag een ritje zo op de blote rug wel zitten, en zo werden we een drie-eenheid. Samen door de paddock stappen in volle aandacht voor elkaar...

Toen werd het tijd om weer naar huis te gaan, dikke knuffels en kusjes van Laurens. Van Alannah kreeg ik een neus in mijn gezicht en ze blies heel lang en aandachtig in mijn neus.. Wauw wat fijn... Ik genoot en zag het hekje in een ooghoek waardoor ik weer zou verdwijnen...

Ik liep erop af en floep, daar ging het weer... Straks dan moet ik eten koken, langs mijn broer, mail checken etc etc. Bah...weg uit het Nu.

Ik had niet door dat Alannah achter me aanliep, bij het hekje drukte ze zich zachtjes tegen me aan en nam mijn paardestaart tussen haar lippen en trok me zachtjes naar achteren... terug in het NU....

zo bijzonder........