Hoe bijzonder is de weg die ik met Alannah mag bewandelen. We lopen steeds vaker in elkaars spoor. De verbinding wordt steeds sterker en vanavond mocht ik ervaren, hoe het is om vrij en toch verbonden met elkaar te kunnen wandelen...
Zonder halster, touw of wat voor attribuut dan ook, gingen we samen op stap door de wei en paddock. Heel bewust ademhalen, heel bewust zijn van het feit dat zij er is. En bovenal heel gelukkig zijn, vanuit het besef dat zij in mijn leven gekomen is en ik in het hare, gingen we op stap...
Ging ik vooruit, ging zij ook, stopte ik stopte zij ook. en tussentijds zocht Alannah steeds fysiek kontakt door met haar neus mij aan te raken. en als ik voor haar liep zocht mijn hand haar neus.. ging ik naar achteren , ging ze mee, of beter gezegd we gingen samen zo voelde het, we waren samen één.
Wat gun ik een ieder te dit te mogen ervaren.. ik denk dat het voor iedereen is weggelegd, wanneer je met je hart, je ziel je hele zijn de ander (wat voor levende vorm dan ook) ontmoet, dan kun je samen op pad, samen aan de wandel, verbonden en toch heel vrij........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten