kerstgedachte

Het geschiedde in die dagen dat er een bevel uitging van de ziel, dat de legende 'moest' worden geleefd. En deze beschrijving geschiedde, als daar waren een vader en een moeder. Uit deze moeder werd een kindeke geboren, waarin de ziel huizen mocht. Met zich meenemende de legende die het op aard mocht gaan leven. Nog maar net neergedaald op de aard, en daardoor nog zo verbonden met het hemelse was het voor de ziel helder wat er voor hem geschreven stond (Maktub) was er het licht in het hart van dit mensenkind.

Doch als kindeke hulpeloos en overgeleverd aan de zorg van een ander, werd deze helderheid troebeler en stond deze ziel steeds verder af van waarvoor het op deze aard gekomen was...
Maar er stond immers geschreven (maktub), en dat maakte dat het kindeke lessen te leren kreeg, die het terug kon brengen naar zijn legende. Aan het kindeke de keuze wat er mee te doen. Maakte het de keuze met hart en ziel, dan was de les geleerd. Maakte het echter vanuit het ego een keuze, dan kwam de les weer terug en kreeg het een niewe kans om te mogen leren...

De legende van dit kindeke is nog niet voorbij, het probeert te leven vanuit hart en ziel, want dan is het zielsgelukkig......

Ik wens een ieder dit zielegeluk toe, en een fijne Kerst!